aangesloten bij NOA
Plan voor doorbraak stikstofimpasse
Om uit de stikstofimpasse te komen hebben zes partijen de handen ineen geslagen: Bouwend Nederland, LTO Nederland, Natuurmonumenten, Natuur & Milieu, VNO-NCW en MKB-Nederland hebben samen een voorstel uitgewerkt voor een aanpak die de vermindering van de uitstoot van stikstof stevig versnelt. Maar ook een aanpak die de natuur versterkt, die boeren weer toekomst biedt en ruimte schept voor nieuwe economische ontwikkelingen.
Al lange tijd wordt er gesteggeld over de aanpak van de stikstofproblematiek. Want wat de oplossing voor de een lijkt te zijn, maakt het probleem voor de ander weer groter. Daarom hebben zes partijen ‘de koppen bijeen gestoken’ om te proberen de impasse eindelijk te doorbreken.
Gebiedsgerichte aanpak
Het versnellingsvoorstel moet in 2030 een significant hogere stikstofreductie (40%) realiseren vanuit de gezamenlijke sectoren dan in de recente wetgeving is voorzien (26%). In het plan is ook extra ontwikkelruimte opgenomen om de economische ontwikkeling weer vlot te trekken en wordt er extra geïnvesteerd in herstel en versterking van de natuur. Er wordt heel specifiek ingestoken op een gebiedsgerichte aanpak. ‘De stikstof-situatie verschilt immers per gebied en kan dus ook alleen lokaal worden opgelost, waarbij relevante spelers, zoals boeren en natuurbeheerders in het gebied, participeren in plaats van maatregelen van bovenaf opgelegd te krijgen’, zo staat in het voorstel uitgelegd.
Investeringsprogramma
De voorgestelde aanpak vraagt (natuurlijk) om meer financiële ondersteuning van de overheid dan tot nog toe mogelijk wordt gemaakt. Tot 2030 is jaarlijks € 1,7 miljard aan investeringen nodig om alle doelen te behalen, zo hebben de organisaties berekend. De organisaties vragen de politiek mee te doen en de aanpak verder uit te werken. Het plan is op verzoek van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit met spoed voorgelegd aan het Planbureau voor de Leefomgeving. Het bevat verschillende bouwstenen die natuurdoelen en versoepeling van vergunningverlening dichterbij kunnen brengen’, was een eerste reflectie, maar ze wezen terecht ook op enkele risico’s. Over de verdere doorrekening en uitwerking voeren partijen nu overleg met formerende partijen, betrokken ministeries en overheden en met andere (maatschappelijke) partijen.
